حجت الاسلام مهدوی ارفع در جشن ولادت امام حسن (ع) بیان کردند: کسانی که موجب شادی دیگران می شوند و دلی را شاد می کنند در واقع دل خود را شاد کرده و این شادی یک شادی باطنی است.’
جلسات هفتگی مجموعه فرهنگی عاشوراییان تحت عنوان بهشت با توجه به متن نهج البلاغه جهت تقویت مبانی معرفتی علاقه مندان به این مباحث، دانشجویان و طلاب برگزار می شود؛ در بهشت ۳۰ خردادماه موضوع بحث شادی و انواع آن بود که حجت الاسلام مهدوی ارفع، سخنران جلسات ماه رمضان خاطرنشان کردند: شادی «فَرَح و مَرَح» شادی های ظاهری هستند و با دل کاری ندارند اما شادی «سرور» یک شادی باطنی است و اول دل را شاد می کند سپس ظاهر انسان را خندان می کند.
برای سرور و شادی چه باید کرد؟
حجت الاسلام مهدوی ارفع شادی را به سه دسته ی شادی کوتاه مدت، شادی میان مدت و شادی بلند مدت تقسیم کردند و شادی کوتاه مدت را شادی می دانستند که در یک لحظه خاص می تواند حال روحی فرد را تغییر دهد و او را شاد کند. مثلاً زمان هایی که فرد احساس ناراحتی و افسردگی دارد و خودش هم نمی داند که چرا این احساس را دارد، شنیدن یک لطیفه جالب یا خوردن یک غذای خوشمزه یا انجام یک ورزش خاص و پیاده روی یا حتی خوردن یک نوشیدنی سرد می تواند حال او را خوب کند و ناراحتی را در آن لحظه از فرد دور کند.
ایشان در ادامه یکی از مزاح هایی که پیامبر با یاران خود کردند را تعریف نموده و گفتند: پیرمردها، پیرزن ها و سیاه پوستان هرگز به بهشت نمی روند و وقتی آنها بسیار ناراحت و افسرده شدند، از این حرف به آنها می فرمایند که خداوند ایشان را جوان و سفید می کند سپس به بهشت می برد! در این حال همه یاران می خندند و حال روحی آنها عوض می شود!
کار خیر سبب شادی در قیامت است
همراه همیشگی عاشوراییان در این جلسه حکمت ۲۵۷ نهج البلاغه را خواندند که نامه ی امام علی (ع) به کمیل است و توضیح دادند: کسانی که موجب شادی دیگران می شوند و دلی را شاد می کنند در واقع دل خود را شاد کرده و این شادی یک شادی باطنی و از نوع سرور و شادی میان مدت است.
همچنین بیان کردند که: شادی های بلند مدت مانند انجام کارهای خیر برای ایجاد شادی در قیامتمان بسیار تأکید شده است و نامه ۳۱ نهج البلاغه که نامه حضرت علی (ع) به امام حسن (ع) است این مسئله را ثابت می نمایند.