هنرمندی رفت، هنرمندی ماند

از عجایب کشور ما این است که جماعتی که همه چیز را بی ربط به سیاست و دین را بی ربط به همه چیز می دانند، خودشان سیاسی کارترین افراد این سرزمین اند.

وقتی در ماجرای حمله ظالمانه رژیم جعلی کودک کش اسراییل به غزه، از آناه خواستیم که یک بیانیه خشک و خالی در محکومیت این هجوم ددمنشانه بدهند، گفتند： ما کار سیاسی نمی کنیم ولی هنگامی که برجهای دوقلوی سازمان صهیونیستی تجارت جهانی به دست عوامل نظام سلطه فروریخت تا بهانه بزرگترین و طولانی ترین حمله و حضور نظامی آمریکا در عراق و افغانستان و سوریه و… فراهم شود، نه تنها بیانیه “الهی خدا مرگم بده در عزای برجهای دوقلو” صادر کردند بلکه به نشانه همدردی!! با قربانیان این نمایش مضحک، در میادین خاص تهران تجمع برگزار کرده و شمع روشن نمودند!!!

چند روزی است عباس کیارستمی نویسنده و کارگردان مطرح سینما و برنده جوایز متعدد از جشنواره های “بودار” غربی_صهیونیستی در کشور بیگانه از دنیا رفته است. خداوند همه گذشتگان از جمله ایشان را ببخشد و بیآمرزد و ما را هم، هم!

حالا ببینید نفاق و دوگانگی جریانات ضد فرهنگ و دین و اخلاق و سیاست را که چگونه عنصری بی اعتقاد به بسیاری از ارزشها و خصوصا ارزشهای دینی و انقلابی را بزرگ می کنند و متاسفانه صدا و سیمای فاقد مبنا و راهبرد ما هم در این میان معرکه گردانی می کند، در حالیکه بزرگی و عظمت هنر و هنرمند متعهدی مانند مرحوم فرج الله سلحشور را تنها در چند دقیقه ای آن هم با دو سریال تاریخی اش می داند و بسیاری از هنرمندان بی تعهد حاضر نمیشوند به عظمت او اعتراف کنند.

در حالیکه سلحشور اولا در تمام طول عمر خود هرگز حاضر نشد به قیمت سیاه نمایی درباره اسلام و ایران، جایزه های بظاهر هنری ولی در باطن سیاسی_ استکباری را به چنگ آورد ولی فیلمهای کیارستمی..

ثانیا ارزشهای انقلاب و دفاع مقدس را سوژه اصلی کارهای خود قرارداد در حالیکه کیارستمی…

ثالثا رهبر معظم انقلاب در سوگ استاد سلحشور پیامی صادر فرمودند که مهر تاییدی بود بر سلامت افکار و آثار مرحوم سلحشور اما کیارستمی….

اینکه همه ما برای کیارستمی همانند همه گذشتگان درخواست رحمت می کنیم حرفی نیست بخصوص برای کیارستمی پرخطا.

اما درد ما درد فرهنگ و سینمایی است که متن آن را غربزده ها و مروّجان فساد و ابتذال به دست گرفته اند و مسئولیتش را بعضا مدیران لیبرال!!