مهارت تبدیل حال خوش به مقام بعد از زیارت

حتما برای همه شما هم پیش آمده که در حرم مطهر امامان یا در شبهای قدر یا در اثنای یک مجلس ذکر و توسل و روضه، چنان حال خوشی بهتون دست میده که ناخودآگاه احساس می کنید دیگه آدم دیگری شده اید و از این به بعد به سبک خدایی زندگی خواهید کرد.
گاهی در این حال قولهای بزرگ و درشتی هم به خدا می دهید و…
اما با گذشت ساعات یا روزهای کوتاهی از آن زیارت یا جلسه، می بینید که دوباره همان آش و همان کاسه…

به راستی سرّ این آمد و رفت “حال” چیست؟ و آیا میشود اصل این حال یا لااقل آثار این حال را حفظ کرد؟ اگر می شود چگونه؟

پاسخ این سوال را باید در مهارت تبدیل حال به مقام جستجو کرد.
مقدمهً باید بدانیم که این حال خوش معنوی، برخلاف تصور اکثر مردم نه تصادفی می آید و نه اتفاقی از دست می رود! هم آمدنش را می توان قاعده مند یافت هم از دست رفتنش را معلول یک ضعف!
حال آن است که موقتی است، می آید و می رود ولی#مقام آن است که در سرزمین شخصیت ما “مقیم” بشود و بماند…
اما راههای تبدیل حال به مقام از نظر بنده متعدد است لیکن سه راه مهم و قابل فهم عموم خوبان از این قرار است：

۱- حذف زواید از زندگی

زیادی کلام و زیادی منام و زیادی طعام و زیادی مشغله های ذهن و زیادی معاشرت ها و….
از زوائد درشت و اصلی تر شروع کنید به کم کردن تا آرام آرام ، آرامش جوارح به آرامش جوانح ختم شود. آنگاه مشمول این حدیث نبوی میشویم که：
“لولا تکثیرٌ فی کلامِکُم و تَمْریجٌ فی قُلوبِکُمْ لَسَمِعْتُم ما أسْمَعُ و لَرَأَیْتُم ما أری” یعنی اگر زیاده سخن نمی گفتید و قلبهایتان چراگاه خطورات و هوسهای پراکنده نبود، قطعا هرآنچه را که من می بینم می دیدید و آنچه می شنوم را می شنیدید!

۲- حکمت

محصول عمل به اصل اول، پاکسازی قلب و زبان است و نتیجه این پاکسازی و خلوص، جاری شدن حکمت است از قلب به زبان که فرموده اند：
“مَنْ أخْلَصَ لِلّهِ أرْبَعینَ صَباحاً جَرَتْ یَنابیعُ الْحِکمهِ مِن (عَنْ) قَلبِهِ إلی لِسانِه” هر که چهل روز خود را برای خدا خالص کند، چشمه های حکمت از قلبش بر زبانش جاری میشود.
و #حکمت غیر از علم و فوق علم و اشرف از علم و منشأ خیر کثیر است و هدبه ای است الهی که از مقام مشیت خدا به اهل آن داده می شود. “یؤتِی الحِکْمَهَ مَن یَشآءُ و مَن یُؤْتَ الحِکمَهَ فَقَدْ أوتِیَ خیراً کثیراً”

۳- تقیید

تقیید یعنی پایبند کردن نفس, خود است نسبت به انجام یک خوبی یا ترک یک بدی!

در همان اوقاتی که حال خوشی دست می دهد بین خود و خدا یا در حرم امام رضا علیه السلام _مثلا_ بین خود و امام رضا یک رفتار یا خصلت خوب که به آن مقید نیستید یا در آن ضعف دارید یا یک رذیله ای که به آن گرفتارید را از طریق نذر یا قسم یا عهد شرعی متعهد شوید.

به عنوان مثال در این سفر که به پابوس امام مهربان مشرف شده اید، نمازشب را متعهد شوید و با یکی از سه راه شرعی مذکور نفس خود را پایبند و ملتزم نسبت به آن کنید و تا سفر بعدی همه همتتان را بکار ببندید تا آن قول و قرار را مو به مو رعایت کنید و در ملاقات بعدی با سربلندی گزارش موفقیت خود را عرضه و تعهد بعدی را با امام رضا امضا کنید…

مطمئن باشید نتایج شگفت انگیزی را شاهد خواهید بود که مهمترین آن تبدیل حال به مقام است.

التماس دعا
۱۳۹۵/۴/۲۰ حرم مطهر رضوی
حمیدرضا مهدوی ارفع