خطبه ۸۳ نهج البلاغه (خطبه غراء) – جلسه دوم

بسم الله الرحمن الرحیم – خطبه ۸۳ نهج البلاغه (خطبه غراء)

هیچ کس نمی تواند خدا را آنگونه که شایسته توصیف است معرفی کند و چیزی که انسان در وصف خدا توصیف می کند محصول ادراک انسان است. درک انسان محدود است قطعا نمی تواند خدای نامحدود را آن طور که شایسته است توصیف کند. به همین خاطر اهل بیت نقل کردند که هرگاه خدا را به هر ذکری خواندید در ادامه خدا را تسبیح کنید و تنها خدا و بندگان مخلص خدا یعنی کسانی که شیطان نمی تواند به آنها قدرت پیدا کند قادر به توصیف خدا هستند.

معرفت الله میزان سنجش است

ذات خدا از اینکه اول و آخری داشته باشد مبرا است، یعنی هستی از خدا آغاز شده و بازگشت هستی به سوی خداست و در عالم هستی جز خدا نیست. ایشان طبق خطبه یک نهج البلاغه اصل و اساس و ریشه دینداری را خداشناسی و معرفت الله و معیار ارزش انسان های متدین را به مقدار معرفت آن ها دانستند و گفتند: حقیقت شهادتین اصل ایمان است. باید در عالم معرفت به خدا شهود کنی که بعد بتوانید در عالم تصدیق کنید تا شهادت شرط ایمان شود. بنابراین شهادت زبانی را تلقین کنیم تا به آنجا برسیم که هیچ رحمتی جز خدا در این عالم نیست.

مذاکرات یک فرصت خوب برای اثبات حق و باطل است

سخنی از امام خمینی (ره) : والله از اول عمر تا به حال از هیچ چیز نترسیدم، چون چیزی نبود که بترسم. امام به کمال توحید رسید و ثابت کرد جز خدا از هیچ کس حساب نمی برد. امام تنها تاثیرگذار در عالم وجود را خدا می دانست و به این حقیقت توحیدی رسید. مذاکرات یک فرصت خوب برای اثبات حق و باطل است و فرصت نسبتا مساوی بیان منطق است. در جنگ طرفی که قدرتمند است مظلوم را ظالم و ظالم را مظلوم نشان می دهد. اگر دشمن پیشنهاد مذاکره داد قبول کنید اما تا انتها با بدبینی جلو روید.

شهادتین وزن عالم است

با توجه به خطبه  ۱۱۴: شهادتین دو حقیقت در عالم است که وزن عالم در آن جمع شده و اگر شهادتین را در یک کفه بگذارید به حدی سنگین می شود که هیچ چیزی به این سنگینی نیست و اگر شهادتین را بردارند و همه چیزهای دیگر را بگذارند به این سنگینی نخواهد بود. اگر بنده به حقیقت توحید رسیده باشد و منعمی جز خدا در عالم نبیند غیرخدا را حمد نمی کند. حمد یعنی ثنای در مقابل نعمت که مخصوص خداست. حقیقت عالم توحید است، اگر غبار معصیت را از دل ها بردیم و با ذکر و تفکر همراه کردیم به خداشناسی می رسیم. انسان ذاکر بی فکر و انسان اهل فکر غافل از ذکر تا زمانی که وجودشان از معصیت پاک نشود به جایی نمی رسند.